perełki niemieckie i o jedno kliknięcie za daleko

Bywają takie dni, że człowiek czego się nie tknie to nie idzie, nie wychodzi, zaskakuje negatywnie i po prostu bleeee. Typy niemieckie nie ułatwiają wtedy egzystencji i pogrążają w poczuciu beznadziejności i niedowierzania, że naprawdę tak można. Sytuacje, które się przytrafiają zwalają z nóg, otwierają samoistnie gębę z zadziwienia, że można przyjąć w ogóle taki tok myślenia.

Oto mąż mojej klientki trzy dni temu, zajrzał do czyszczonej właśnie przeze mnie łazienki i z uśmiechem na twarzy pyta czy mogę toaletę nieco mocniej, tam głębiej doszorować. Ponieważ miska klozetowa jest u nich totalnie nowa i nie przypominam sobie aby został tam jakikolwiek ślad kamienia, czy innych ustroństw, pytam z równie szerokim uśmiechem, czy może ostatnim razem nie dość dokładnie została owa miska klozetowa wymyta. Na co on... z równym szerokim i SZCZERYM uśmiechem: "Nieee, wszystko było idealnie, ale tak po 2, 3 dniach znów było brudne."
.......

Jakieś pytania....?

Ruszyłam do domu z lekką irytacją w sercu ale ogólnie to raczej z poczuciem zażenowania, którego on był chyba w stosunku do siebie pozbawiony. Po chwili to zażenowanie przerodziło się w poczucie współczucia, dla jego postrzegania świata a przynajmniej dla postrzegania mojej skromnej pracy.
Zatrzymałam się przy bankomacie i w momencie wkładania przeze mnie karty poczułam, że bezpośrednio za mną stanął facet i stoi. Odwróciłam się więc i pytam grzecznie, czy mógłby się nieco przesunąć, oczywiście nie argumentując w jakim celu bo przy bankomacie to chyba logiczne. Kolo patrząc mi w oczy mówi, że "Nie". Nie był sam. Czekali na niego obok znajomi - kobieta i facet. Obaj mężczyźni wyglądali na takich co to przybyli z kraju, w którym raczej kobieta nie mówi im co mają robić i nie wydaje poleceń. No, ja tylko grzecznie acz zdecydowanie, poprosiłam. Skoro nie to nie. Wyjęłam kartę z bankomatu i nie ryzykowałam wypłaty pieniędzy w och obecności. Przepuściłam. Koniec sceny.

Natomiast kilkanaście minut później, trasa rowerowa moja skrzyżowała się w ten zabawny sposób ze szlakiem pewnej wiekowej Niemki, która chciała wyminąć mnie a ja ją i w końcu zbliżając się do siebie, w tempie absolutnie bezpiecznym minęłyśmy się, co na mojej twarzy wywołało po prostu uśmiech z sytuacji a na jej pyszczku pojawiła się złość, a z ust padło pod moim adresem sporo słów niezadowolenia, pouczenia i oburzenia.

Po takim dniu, wejście w progi niemieckiego mieszkania może być tylko wybawieniem. Ale nieee.... nie tego owego dnia. Otóż... okazało się, że wykupując parę tygodni temu bilety lotnicze dla Niego i dla mnie, w podróż-niespodziankę-podziękowanie za trud pracy budowlano-wiejskiej, wykupiłam też.... NIEŚWIADOMIE, trzy rodzaje ubezpieczenia podróżniczego na ROK (sic!). Dowiedziałam się o tym dopiero wtedy, gdy mojej mamie ściągnięto odpowiednią sumę z jej karty kredytowej (własnej nie posiadam i posiadać nie będę). Jestem pewna, że kupując bilet coś musiało być kliknięte z automatu, zaznaczone jakieś durne okienko, którego ja po prostu nie ODkliknęłam i poszło. Zaznaczę jeszcze, że owo ubezpieczenie okazało się być 2 x droższe od obu biletów lotniczych. Zatem poszły odpowiednie inwektywy pod adresem wszelakich firm oferujących TANIE połączenia, transakcji online`owych, ofert, srofert i ogólnie wirtualnego świata płatności. Niebawem niczego nie dokonany bez smartfona w dłoni i bytności w poplątaniu światłowodowym. Dołuje mnie okrutnie taka wizja ale wiem niestety, że jest ona coraz bliżej i coraz mocniej nabiera realności. W takiej chwili ucieczka na koniec świata jest dla mnie wybawieniem. Chcę uciekać już!
ps. ubezpieczenie owo odkręcam właśnie i wierzę, że uda się anulować coś, czego nie chcę, nie potrzebuję i zostało mi wciśnięte bez wiedzy mojej.  Wrrr.....