Rośnie nam pejzaż za pejzażem
Ziemia co chwilę zmienia twarze
Pejzaż zawiły jak poemat
A temat - taki zwykły temat
Pejzaż horyzontalny
Horyzont różny, niebanalny
Człowiek jak stwórca nieobliczalny
Rosną budowle na ugorach
Jest tylko jutro, nie ma wczoraj
Wiatr targa wiechy, coraz nowe
I coraz większa trwa budowa
Pejzaż horyzontalny
Horyzont różny, niebanalny
Człowiek jak stwórca nieobliczalny
Ta rzecz przyciąga jak magnesem
Czasem zatęsknisz do pierzyny
Ale przepadłeś już z kretesem
Rzucisz to wszystko dla tej roboty, jak dla dziewczyny
Pejzaż horyzontalny
Horyzont różny, niebanalny
Człowiek jak stwórca nieobliczalny
Wiesław Dymny
ale piękne zdjęcia i okolice
OdpowiedzUsuń:-)
UsuńAleż zawiało socrealizmem... i jakoś tak nie pasuje ci on do tych obrazków w naturze swojej surowych i pięknych... bo gdzież to dzieło stwórcy nieobliczalnego? Całe szczęście że go tu brak ;)
OdpowiedzUsuń"Jest tylko jutro, nie ma wczoraj"... osz kurdi, całe szczęście nie wiedziałem ;)
przewrotność jest mi czasem potrzebna jak woda, poza tym muzyka Jana Kantego Pawluśkiewicza do tego tekstu jest tak sentymentalna i pasująca do aury zaokiennej, że to dlatego i tylko dlatego...
UsuńNiestety nie znam tego utworu... :( ale pejzaże snują się pięknie we mgle. Nawet Bronek jeszcze ładniejszy w mglistym welonie :)
Usuńprzepiękne pejzaże, nie tylko horyzontalne ;)
OdpowiedzUsuńUwielbiam, jak Turnau śpiewa tę piosenkę z Andrzejem Sikorowskim. a Wasze pejzaże...Ach, zazdroszcze welonów mgieł, rudości wszelakich i łagodnych wzgórz. Przepięknie tam u Was!
OdpowiedzUsuńPiękne widoki masz:) Najwspanialsze jesienią i wiosną są mgły:)
OdpowiedzUsuńPozdrawiamy