poniedziałek, 19 października 2015

pejzaż horyzontalny


Rośnie nam pejzaż za pejzażem
Ziemia co chwilę zmienia twarze
Pejzaż zawiły jak poemat
A temat - taki zwykły temat







Pejzaż horyzontalny
Horyzont różny, niebanalny
Człowiek jak stwórca nieobliczalny


Rosną budowle na ugorach
Jest tylko jutro, nie ma wczoraj
Wiatr targa wiechy, coraz nowe
I coraz większa trwa budowa








Pejzaż horyzontalny
Horyzont różny, niebanalny
Człowiek jak stwórca nieobliczalny

Ta rzecz przyciąga jak magnesem
Czasem zatęsknisz do pierzyny
Ale przepadłeś już z kretesem
Rzucisz to wszystko dla tej roboty, jak dla dziewczyny
















Pejzaż horyzontalny
Horyzont różny, niebanalny
Człowiek jak stwórca nieobliczalny

Wiesław Dymny

8 komentarzy:

  1. Ależ zawiało socrealizmem... i jakoś tak nie pasuje ci on do tych obrazków w naturze swojej surowych i pięknych... bo gdzież to dzieło stwórcy nieobliczalnego? Całe szczęście że go tu brak ;)
    "Jest tylko jutro, nie ma wczoraj"... osz kurdi, całe szczęście nie wiedziałem ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. przewrotność jest mi czasem potrzebna jak woda, poza tym muzyka Jana Kantego Pawluśkiewicza do tego tekstu jest tak sentymentalna i pasująca do aury zaokiennej, że to dlatego i tylko dlatego...

      Usuń
    2. Niestety nie znam tego utworu... :( ale pejzaże snują się pięknie we mgle. Nawet Bronek jeszcze ładniejszy w mglistym welonie :)

      Usuń
  2. przepiękne pejzaże, nie tylko horyzontalne ;)

    OdpowiedzUsuń
  3. Uwielbiam, jak Turnau śpiewa tę piosenkę z Andrzejem Sikorowskim. a Wasze pejzaże...Ach, zazdroszcze welonów mgieł, rudości wszelakich i łagodnych wzgórz. Przepięknie tam u Was!

    OdpowiedzUsuń
  4. Piękne widoki masz:) Najwspanialsze jesienią i wiosną są mgły:)
    Pozdrawiamy

    OdpowiedzUsuń