COŚ

Mijamy doliny, obok nas ocierają się zielone wzgórza, strumyki szemrzą a nocą latają koło domu

świetliki. No wakacyjny to klimat jak nic a tu trzeba nadal przekonywać samą siebie, że to wakacje raczej nie są.

Ponoć odkąd my jesteśmy, sąsiadom nie wchodzą w szkodę jelenie ani dziki. Że niby my tacy głośni, hałaśliwi??? :-)

Nadal roboty moc. I końca jej nie widać. Z tego oto prostego i banalnego powodu nie udaje mi się po wielokroć zadzwonić do tych i owych i opowiedzieć o naszych pierwszych tygodniach tutaj. Bo życie wiejskie i to jeszcze na etapie warunków prosto ze Sparty, łatwe nie jest a czynności wydawałoby się banalne, zabierają czasu że hoho. Zmywanie w miskach trwa nadal a kąpiel, gdy upały na moment odeszły też szybkie nie są. Chodzenie po domu bez podłóg to wyzwanie dla naszego błędnika oraz mięśni ud i pośladków.   

Ale najbardziej irytuje brak czasu. 

Bo ciągle COŚ i to COŚ jest zazwyczaj duże i ważne i nie można go odłożyć na jutro bo od tego COSIA zależy kolejne COŚ i tak w koło Macieja. 

Czy to norma? No śmiem twierdzić, że na tym etapie to raczej tak. Bo przecież trza się wyrobić z hydrauliką i podłogami już wspomnianymi a potem jeszcze poddasze i ocieplenie dachu no i urządzenie tej chałupiny naszej. 

Goście byli i przy nich robota szła jak burza, teraz rąk do pracy znacznie mniej to i efekty pewnie nie będą znów spektakularne. 

Ale radością są kiełkujące rośliny. Wysiane co prawda z meeeegaaa opóźnieniem ale dające jednak satysfakcję i nadzieję na jakieś plony. 

Rosną szpinak i koperek oraz słoneczniki. Są lawenda i stewia, a także melisa, mięta i tymianek. Kiełkują oregano i poziomki. No i ma się rozumieć, że łubin i malwy. Wszystko poprzekręcane i czasowo totalnie nie wbite w punkt ale co ma być to będzie. Tylko hortensje niemieckie nie podołały upałom i liście się zbuntowały a kwiatostanu jak nie było tak nie ma. 

Się zobaczy. 

Trzymajcie za nas kciuki bo potrzebne są nadal.